Πέρα από το Halloween: Πώς διαφορετικές κουλτούρες τιμούν τους νεκρούς


Το Halloween είναι μια δημοφιλής γιορτή που γιορτάζεται στις 31 Οκτωβρίου σε πολλές χώρες, ιδίως στις Ηνωμένες Πολιτείες, τον Καναδά και το Ηνωμένο Βασίλειο. Είναι μια εποχή που ντύνονται με αποκριάτικες στολές, σκαλίζουν κολοκύθες, παρακολουθούν ταινίες τρόμου και τα παιδιά πηγαίνουν για "Trick or Treat" (φάρσα ή κέρασμα). To Halloween έχει τις ρίζες του σε μια αρχαία κέλτικη γιορτή που ονομαζόταν "Samhain", η οποία σηματοδοτούσε το τέλος της περιόδου συγκομιδής και την έναρξη του σκοτεινού μισού του έτους; Οι Κέλτες πίστευαν ότι αυτή τη νύχτα το πέπλο μεταξύ των κόσμων των ζωντανών και των νεκρών ήταν λεπτό και ότι τα πνεύματα μπορούσαν να περάσουν απέναντι και να προκαλέσουν σκανδαλιές. Για να κατευνάσουν τα πνεύματα, άναβαν φωτιές, φορούσαν μάσκες και άφηναν προσφορές φαγητού και ποτού.

Το Halloween δεν είναι η μόνη γιορτή που τιμά τους νεκρούς και το υπερφυσικό. Σε ολόκληρο τον κόσμο, υπάρχουν πολλές άλλες γιορτές και παραδόσεις που γιορτάζουν τους νεκρούς και τη σύνδεσή τους με τους ζωντανούς. Ακολουθούν μερικά παραδείγματα του τρόπου με τον οποίο διάφοροι πολιτισμοί τιμούν τους προγόνους τους και τη μετά θάνατον ζωή.

 

Διαβάστε ακόμη: "Η Ιστορία Και Η Εξέλιξη Του Καρναβαλιού"

 

Día de los Muertos (Ημέρα των Νεκρών)

 

 

Πρόκειται για μια τριήμερη γιορτή που πραγματοποιείται από τις 31 Οκτωβρίου έως τις 2 Νοεμβρίου στο Μεξικό και σε άλλα μέρη της Λατινικής Αμερικής. Είναι μια εποχή που θυμόμαστε και τιμούμε τους νεκρούς με βωμούς, προσφορές, κεριά, λουλούδια, κρανία και σκελετούς. Οι εορτασμοί ξεκινούν στις 31 Οκτωβρίου, όταν τα παιδιά ντύνονται με στολές και μαζεύουν γλυκά από τους γείτονές τους. Την επόμενη ημέρα, την 1η Νοεμβρίου, είναι η Ημέρα των Αγίων Πάντων, όταν οι οικογένειες επισκέπτονται τους τάφους των συγγενών και των φίλων τους και τους στολίζουν με λουλούδια, στεφάνια και χάρτινες σερπαντίνες. Η τελευταία ημέρα, 2 Νοεμβρίου, είναι η Ημέρα των Ψυχών, όταν οι άνθρωποι θυμούνται και προσεύχονται για τις ψυχές όσων έχουν πεθάνει. Η Ημέρα των Νεκρών είναι μια χαρούμενη και πολύχρωμη γιορτή που αντανακλά την πεποίθηση ότι ο θάνατος δεν είναι το τέλος, αλλά μια νέα αρχή.

 

 

Ημέρα του Δράκουλα

 

 

Πρόκειται για μια εκδήλωση που μοιάζει με το Halloween και πραγματοποιείται στις 31 Οκτωβρίου στη Ρουμανία, την πατρίδα του θρυλικού βαμπίρ Κόμη Δράκουλα. Άνθρωποι από όλο τον κόσμο συρρέουν στο κάστρο Μπραν, ένα φρούριο του 14ου αιώνα που λέγεται ότι αποτέλεσε την έμπνευση για το κάστρο του Δράκουλα στο μυθιστόρημα του Μπραμ Στόκερ. Εκεί, μπορούν να εξερευνήσουν τις κρυφές σήραγγες και τις μυστικές σκάλες, να μάθουν για την ιστορία και τους μύθους του κάστρου και να συμμετάσχουν σε ένα πάρτι μεταμφιεσμένων με χιλιάδες άλλους επισκέπτες. Η Ημέρα του Δράκουλα είναι ένας διασκεδαστικός και τρομακτικός τρόπος για να γνωρίσετε τη γοτθική ατμόσφαιρα και τη λαογραφία της Τρανσυλβανίας.

 

 

Φεστιβάλ Πεινασμένου Φαντάσματος

 

 

Πρόκειται για ένα βουδιστικό και ταοϊστικό φεστιβάλ που λαμβάνει χώρα την 15η ημέρα του έβδομου σεληνιακού μήνα, δηλαδή συνήθως τον Αύγουστο ή τον Σεπτέμβριο. Πιστεύεται ότι την ημέρα αυτή ανοίγουν οι πύλες της κόλασης και τα πεινασμένα φαντάσματα ή τα ανήσυχα πνεύματα των νεκρών περιφέρονται στη γη σε αναζήτηση τροφής, διασκέδασης και εκδίκησης. Για να εξευμενίσουν τα φαντάσματα, οι άνθρωποι καίνε θυμίαμα, χάρτινα χρήματα και χάρτινα αντικείμενα για να τα χρησιμοποιήσουν στη μετά θάνατον ζωή. Προσφέρουν επίσης φαγητό, ποτά και ψυχαγωγία, όπως όπερα και κουκλοθέατρο, στα φαντάσματα. Ορισμένοι άνθρωποι αποφεύγουν επίσης να κολυμπήσουν, να ταξιδέψουν ή να παντρευτούν κατά τη διάρκεια αυτού του μήνα, καθώς πιστεύουν ότι τα φαντάσματα μπορεί να τους βλάψουν. Το Φεστιβάλ Πεινασμένων Φαντασμάτων είναι ένας τρόπος να δείξει κανείς σεβασμό και συμπόνια στους νεκρούς και να αποφύγει την κακοτυχία.

 

 

Αρχαία Ελλάδα

 

 

Στην Αρχαία Ελλάδα, υπήρχαν επίσης κάποιες γιορτές που έμοιαζαν με το Halloween σε ορισμένες πτυχές. Μια από αυτές ήταν τα Ανθεστήρια ή Διονύσια, μια τριήμερη γιορτή που γινόταν στα τέλη του χειμώνα ή στις αρχές της άνοιξης και τιμούσε τον Διόνυσο, τον θεό του κρασιού και της γονιμότητας. Κατά τη διάρκεια των Ανθεστηρίων, οι άνθρωποι άνοιγαν τα πιθάρια με το νέο κρασί, έπιναν, χόρευαν και γλεντούσαν. Πίστευαν επίσης ότι οι ψυχές των νεκρών τριγυρνούσαν στους δρόμους, γι' αυτό τους πρόσφεραν φαγητό και ποτό και έκαναν τελετουργίες για να προστατευτούν από την επιρροή τους. Μια άλλη γιορτή ήταν τα Νέκυια, μέρος των Ελευσίνιων Μυστηρίων, μια μυστική μύηση που γινόταν στην πόλη της Ελευσίνας. Τα Νέκυια ήταν μια ημέρα κατά την οποία οι μυημένοι τιμούσαν τους νεκρούς επισκεπτόμενοι τους τάφους τους, κάνοντας προσφορές και προσευχόμενοι για την ευημερία τους στον κάτω κόσμο.

Η αρχαία ελληνική θρησκεία ήταν ένας φάρος πνευματικής ελευθερίας, προσφέροντας μια πλατφόρμα για ανοιχτή σκέψη και έκφραση. Χαρακτηριζόταν από βαθιά πνευματικές πεποιθήσεις και ισχυρές ηθικές αρχές. Στο σύστημα πεποιθήσεών τους, τα Ηλύσια Πεδία ήταν το μεταθανάτιο βασίλειο για όσους είχαν ζήσει ενάρετα, διακρίθηκαν για τις αρετές τους και τις πράξεις τους. Αντίθετα, όσοι δεν αξιοποίησαν τα προσόντα τους και τις δυνατότητες που τους χάρισαν οι θεοί στη ζωής τους στη Γη, οδηγούνταν μετά θάνατον στα σκοτεινά παλάτια του Άδη. Αυτό περιελάμβανε και άτομα που έζησαν λανθασμένη ζωή, μια έννοια που αναφέρεται και από τον επικό ποιητή Όμηρο.

 

Όπως μπορείτε να δείτε, το Halloween δεν είναι η μόνοι γιορτή που τιμά τους νεκρούς και το υπερφυσικό. Πολλοί πολιτισμοί σε όλο τον κόσμο έχουν τους δικούς τους μοναδικούς και συναρπαστικούς τρόπους για να γιορτάσουν τη σχέση μεταξύ ζωής και θανάτου και να εκφράσουν τις πεποιθήσεις και τις αξίες τους. Είτε πρόκειται για στολές αποκριάτικες, κεριά, κρανία ή κρασί, αυτοί οι εορτασμοί δείχνουν ότι ο θάνατος δεν είναι κάτι που πρέπει να φοβόμαστε, αλλά μάλλον κάτι που πρέπει να σεβόμαστε και να θυμόμαστε.